Dreszcze w basenie

Największą atrakcją Lądka-Zdroju od XVIII wieku stanowi „Zdrój Wojciech” zwany dawniej dawniej „Marienbad”. Oryginalna konstrukcja dwóch pierścieni połączonych prostopadłymi przejściami, zdobiona sztukateriami, zwieńczona lwami podtrzymującymi kartusz herbowy nieodmiennie, wczoraj i dziś wzbudza podziw.
Kąpiel w marmurowym basenie, do którego trafia światło spod kopuły stanowi niezapomniane przeżycie. Jest to kąpiel w termalnych, leczniczych lądeckich wodach siarkowo-fluorkowych.
Dr. Aleksander Os-trowicz, który pełnił funkcję lekarza zdrojowego w Lądku-Zdroju w drugiej połowie dziewiętnastego stulecia poświęcił w swoim przewodniku dużo miejsca zaletom tych kąpieli. Przewodnik pod tytułem „Landeck w Hrabstwie Kłockiem w Szląsku” ukazał się w 1881 r. Autor, podpisany też jako „dyrygent zakładu wodoleczniczego Thalheim” zauważa jednak, że pierwsze wrażenie niekoniecznie jest przyjemne: „Wstąpiwszy do bassenu przejmuje mniej więcej każdego lekki dreszcz połączony ze ściśnieniem w piersiach i krótkim oddechem”. Potem jednak jest już tylko lepiej. „Kąpiele bassenowe” zmniejszają wydzielanie śluzu z błon śluzowych, powodują „zwolnienie tętna”, uspokojenie oddechu,
„w skutek większego apetytu po kąpielach...zwiększa się ciężar ciała”. Ważnym aspektem, uzyskanym po dłuższym czasie zażywania kąpieli było uspokojenie nerwów.
Z pewnością i dzisiaj kąpiel ta ma działanie odprężające i relaksujące. Zwłaszcza gdy leżąc w basenie słuchamy muzyki rozlegającej się z położonej powyżej basenu pijalni. Jednak po 134 latach od czasu gdy dr Ostrowicz wydał swój przewodnik, wiemy również, iż kąpiel w lądeckich wodach termalnych łagodzi przewlekłe dolegliwości bólowe stawów i kręgosłupa, pomaga po przebytych urazach i operacjach, poprawia kondycję skóry. Wody te w połączeniu z intensywnymi zabiegami rehabilitacyjnymi postawiły już niejedną osobę na przysłowiowe nogi.
Dlatego od wieków po zdrowie przybywali tu i nadal przyjeżdżają liczni kuracjusze.