"60 + 1" Tyle ma lat historia leczenia psychicznie i nerwowo chorych pacjentów w Stroniu Śl.

Dzisiaj, po wielu przekształceniach, kłopotach, a także groźbie likwidacji – o czym mówili i p. Joanna Chromiec i burmistrz Stronia Śląskiego Zbigniew Łopusiewicz – pod nazwą Wojewódzkie Centrum Psychiatrii Długoterminowej w Stroniu Śląskim obchodzi szczęśliwie 61 lat swojego istnienia. I obchodzi w „różowych” barwach”, ponieważ to już w pełni nowoczesny Ośrodek, w dużej części w nowej siedzibie, a jak powiedziała pani Dyrektor - 23. października br. podpisane zostało pozwolenie na budowę II (ostatniej) części zadania.
Jest się zatem czym cieszyć, jest zatem dobra okazja do świętowania. I tak też było, a załoga Centrum jak i pensjonariusze w gościnnych progach CETIK-u dali popis wspaniałej organizacji i niepowtarzalnych emocji związanych z ich występami artystycznymi. Woj. Centrum Psychiatrii Długoterminowej jest „oczkiem w głowie” nie tylko jej pracowników, ale i wszystkich mieszkańców gminy Stronie Śląskie, bowiem na zaproszenie oprawą muzyczną zajęła się „Kapela z ulicy Hutniczej, wiersze p. Sebastiana Gila - (pensjonariusza) na scenie recytowali gimnazjaliści z Zespołu Szkół Samorządowych, wspaniały tort ufundowała ciastkarnia „Pączek”, a szef kuchni Centrum zaprosił wszystkich na doskonały bigos, pajdę chleba ze smalcem no i ciasto.
Ciężkie jest życie ludzi, którzy potrzebują nieustannej pomocy, ale to są ludzie, którzy mają pasje, mają talenty i mogą tu właśnie się realizować, jak choćby wystawiając prace: fotografie Aleksandra Zamojtela, malarstwo Stanisława Osady, a także teatr Magia Szaleństwa wystawiający spektakl „Nocne Marki”, czy w pokoleniu kalejdoskopowym występy pp. Helgi Parma, Tadeusza Gizak, Edyty Steckiewicz i Grzegorza Dyk. Oczywiście był też chór „Terapianie.
Jak oddać ten nastrój, to święto - może najlepiej przedstawi to jeden z wierszy z tomiku „Życie to chwila istnienia” Sebastiana Gila:
LOS
Ludzie pędzą w pośpiechu, /załatwiają swoje sprawy w życiu./ Do niektórych szczęście uśmiecha się,/ a do niektórych nie.../ Taki to już jest ten świat,/ciągle pełen wad.../ Lepszego życia nam nie potrzeba,/ wytrwajmy w tym co mamy,/ to znana nam bieda./ Znamy już ten świat, wiemy czego jest wart.