luty 2021

Drodzy Czytelnicy!
W dn. 4–22 stycznia 2021 r. Powiatowa i Miejska Biblioteka Publiczna im. Marii Dąbrowskiej w Kłodzku (Wypożyczalnia, Czytelnia oraz Filie) będzie nieczynna z przyczyn technicznych.
Zmiana systemu bibliotecznego, którą zaplanowaliśmy już w marcu 2020 roku, ze względów covidowych została przesunięta i dopiero teraz możemy ją przeprowadzić.
Niestety to powoduje, że do 22 stycznia 2021 roku ani wypożyczenia, ani zwroty książek nie będą możliwe.
Oczywiście termin zwrotu książek przypadający w tym czasie – dla Państwa wygody zostanie przesunięty do 1 lutego 2021 roku.

Petycja wnosząca o upamiętnienie osoby Dawida Kurzmana wpłynęła do władz Kłodzka z Fundacji Polański-Foundation ze Szczecina. Przedstawiamy fragmenty petycji informujące o dokonaniach Dawida Kurzmana oraz pismo w tej sprawie przewodniczącej Rady Miejskiej w Kłodzku, p. Elżbiety Żytyńskiej.
Dawid Alter Kurzman
Urodzony 25 maja 1865 w Rzeszowie. Zamordowany w dniu 29 października 1942 roku w Niemieckim Obozie Zagłady w Bełżcu. Krakowski kupiec, działacz społeczny i polityczny, filantrop, chasyd.

W dniu 9  grudnia 2020 r. ks. proboszcz Zbigniew Wichrowicz probosz parafii w Dusznikach-Zdroju dokonał poświęcenia Grobu-Symbolu, który upamiętnia zmarłe sieroty wojenne z dawnego Breslau oraz innych miast. Dzieci zmarły na skutek trudnych warunków, wojny, głodu oraz chorób. Dzięki heroicznej postawie Sióstr Notre Dame  wiele dzieci uratowano. Ich poświęcenie zasługuje na uznanie. Niech ten Grób -Symbol będzie miejscem zadumy nad losem sierot wojennych. Grób powstał z inicjatywy Muzeum Skarbiec Ziemi Kłodzkiej oraz ofiarodawców.

W połowie XIX wieku, w całej Europie, na skutek czasami gwałtownych wydarzeń, następowały głębokie zmiany społeczne. Uwłaszczeni chłopi, a właściwie już gospodarze, zaczęli odczuwać nowe potrzeby, chcieli się np. bawić. Dotyczyło to także obszaru hrabstwa kłodzkiego. Sprzyjało temu liczne powstawanie nowych gospód i karczm (niem. Gasthaus, Gasthof, Wirtshaus, Gastwirtschaft, Schankwirthschaft, Wirtschaft), w których organizowane były potańcówki (niem. Tanzmusik, Tanzvergnügen, Tanzkränzchen), początkowo głównie dla swoich mieszkańców, ale z czasem też zapewne dla wzrastającej liczby turystów.