„Nieobecność obecna – obecność nieobecna”. Promocja wierszy Agnieszki Kruk „NieObecność”

W piątek, 3 lutego br., w Bibliotece w Słupcu odbył się wieczór autorski Agnieszki Kruk promujący zbiór wierszy z tomiku „NieObecność”.
„NieObecność”, to zbiór, bardzo osobistych, wzruszających wierszy napisanych po śmierci córeczki Hani, zmarłej ponad rok temu. „NieObecność”, to doświadczenie śmierci dziecka opisane z perspektywy matki, to wymiar osobistej tragedii, TĘSKNOTY. Rozmowa Matki z Córką - której już nie ma, napisana wierszami, bo, aby powiedzieć o własnych uczuciach, poezja zawsze jest niezawodna. Ale to nie tylko poezja, to też kronika przeżyć ostatnich miesięcy.
Spotkanie rozpoczęło się przywitaniem licznie zgromadzonej publiczności przez dyrektora Sławomira Drogosia. Po przedstawieniu autorki, p. Drogoś porównał zbiór wierszy „NieObecność”, do książki P-L. Landsberga pt.„O sprawach ostatecznych”, „nieobecność obecna – obecność nieobecna”. Nie jest łatwo opowiedzieć „światu” o swoich najgłębszych przeżyciach, dzielić się swym bólem, smutkiem, cierpieniem, rozstaniem, kiedy dotyka nas śmierć bardzo bliskiej osoby. Pani Agnieszka miała siłę opowiedzieć o tym wyjątkowo trudnym okresie w życiu osobistym i rodzinnym, potrafiła znaleźć właściwe słowa, opowiadając o nieobecności Córki. Podczas spotkania Autorka czytała swoje piękne wiersze, zaprezentowała, także filmik przedstawiający Hanię, rodzeństwo Hani, całą rodzinę uczestniczącą w życiu rodzinnym, zabawie, spacerach i wspólnych wyjazdach wakacyjnych. Na zakończenie spotkania pani Agnieszka zaprosiła uczestników na tort w kształcie książki z okładką nawiązującą do tomiku „NieObecność”. W podziękowaniu za piękny, wzruszający wieczór, w którym nie zabrakło refleksji, łez wzruszenia Mama Hani otrzymała kwiaty. Po spotkaniu uczestnicy cierpliwie oczekiwali w długiej kolejce, żeby zakupić tomik – „cegiełkę” z autografem autorki. Dochód ze sprzedaży zostanie przekazany Hospicjum dla Dzieci Dolnego Śląska.
Wśród zaprezentowanych przez Autorkę wierszy znalazł się następujący:
TEN czas bez Ciebie...
Minuty, godziny, dni, miesiące...
Październikowy poranek...
Zmienił wszystko...
Zabrał Ciebie...
Pozostawił ból i cierpienie...
Czasem promienie Słońca
osuszają łzy...
Czasem...
Mój Najdroższy Aniele...
Czasem....
Widzę motyla o skrzydłach
kolorowych jak tęcza...
Wolnego, szczęśliwego...
10.04.1016
Sześć miesięcy NieObecności